(Verse 1) พ่อครับ พ่อจำได้ไหม วันที่ผมยังเด็ก รถคันเล็ก คันโปรดนั้น สุขใจในโลกใบเล็ก แค่ไขลาน วิ่งไปไกล ในถนนจินตนาการ แต่พอเห็นเพื่อนมีคันใหม่ ใจก็เริ่มหวั่นไหว
(Chorus) พ่อจำได้ไหม ผมทำยังไงวันนั้น เพื่อของที่อยากได้ ผมร้องไห้งอแง น้ำตาไหล ร้องดังดัง เท่านั้นก็ได้ทุกอย่าง ได้รถของเล่นเหมือนเพื่อน พ่อทนเห็นผมเสียใจไม่ไหว
(Verse 2) โตขึ้นมา เริ่มสงสัย ใจนี้โตเกินวัย หรือแค่เหงา ที่ใจมันใหญ่เกินไป เขาว่ารัก เติมเต็มใจ อยากรู้มีขายที่ไหน เห็นเพื่อนเขารักกัน ผมควรยินดีใช่ไหม
(Chorus) แต่ปัญหามันคือ เธอคนนั้น ผมรักมากมาย ต้องทำยังไง ให้เขาทิ้งกัน ให้เธอมาสนใจ ใช้น้ำตากี่หยด ร้องไห้สักกี่ครั้ง ให้เธอเห็นใจ ให้รักของผมมันชนะ
(Bridge) ที่เคยบอก ให้รักใครไป สุดท้ายจะได้คืนมา แต่เหมือนมันมีราคา บางทีให้ทั้งใจก็ไม่มีความหมาย ทุ่มเทเท่าไร เธอไม่สนใจ พ่อช่วยผมที บอกได้ไหม
(Chorus) ต้องใช้น้ำตากี่หยด ร้องไห้สักกี่ครั้ง ให้เขาและเธอเลิกรา ให้เธอเห็นใจ สุดท้ายมันคือราคา ที่เธอไม่สนใจ
(Outro) น้ำตาของลูกผู้ชาย ไม่มีความหมาย สำหรับคนที่ไม่เคยแคร์ ไม่เคยสนใจ
